تک نگاره ها

آنچه در ذهن می اید

تک نگاره ها

آنچه در ذهن می اید

خسته نباشید

وقتی عید را در خانه بمانی وبه سفر نروی و البته خواهر هم نداشته باشی ومادرت هم سنی ازش گذشته باشد مجبوری که در پذیرایی از میهمانان پدر ومادرت را کمک کنی.

هیچوقت با این تقسیم بندی که فلان کار مردانه وفلان کار زنانه است موافق نبوده ام. معتقدم هر کس بنا به توانایی که در خودش احساس میکند والبته علاقه ای که دارد می تواند کاری را انجام دهد ویا نمی تواند .

سالهاست در گوش ما خوانده اند که خانه داری کار خانمهاست. آشپزی، جارو زدن، سفره آرایی، میز چیدن ، پذیرایی کردن و... مختص خانمهاست. بعد البته دلیل هم آورده می شود که اینها کارهای ظریفی هستند که با روحیه زنها سازگارتراست. و البته هیچ کس دقت نکرد که گوینده و وضع کننده این قوانین نانوشته اما جاری وساری ، کسانی نبودند غیر از مردانی که تمایل داشتند وقتی به خانه بازمیگردند ، آن هم بعد از کارهای سخت ویا آسان روزانه ، چای وشیرینی شان به راه باشد و بوی خوش غذا در فضا پیچیده باشد و همه چیز و همه جا از تمیزی برق بزند.

اشتباه بزرگ تر اما از جانب زنان سرزمین ما بود که پذیرفتند این نقشها را بازی کنند. جارو بکشند، غذا درست کنند ، پذیرایی کنند و...

اما ، اما چه کسی گفته است که جارو کشیدن آسان است؟ اتفاقا یکی از سخت ترین کار ها جارو کشیدن است. ظرف شستن است. گرد گیری و تمیز نگاه داشتن وسایل خانه است.

وقتی سالی دو سه روز به مادرم کمک میکنم و هر روز آرزو میکنم که ایکاش در خانه نبودم تا این کارها را بکنم ، بی انصافی است اگر به میلیونها زنی فکر نکنم که در گوشه گوشه این سرزمین برای رفاه حال فرزندان و همسرانشان هر روز سال را به این کارها می گذرانند و در بسیاری از مواقع نه اینکه شکایتی داشته باشند که آن را جزو وظایف ذاتی خود بدانند.

مادر ، خواهر یا خواهران نداشته من ، تمام دختران وزنان این خاک ، خسته نباشید...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد