نیاز به مشورت با یکی دونفر دارم. هیچکدامشان وقت ندارند و البته هوای من را...
همیشه یک کار مهمتر هست...
آخرین سنگر سکوته ، حق ما گرفتنی نیست
آسمونشم بگیرین ، این پرنده مردنی نیست
آخرین سنگر سکوته ، خیلی حرفا گفتنی نیست
ای برادرهای خونین، این برادری تنی نیست
شب قبل از بیست ودوم بهمن که سایت بالاترین را میخواندم، می دانستم که سبز ها در روز موعود کاری از پیش نخواهند برد. ادعای اینکه " ما بیشماریم" ، سقوط همین فرداست و " امشب شب پیروزی است " و شعار هایی از این دست در شرایط فعلی تنها از سوی ساده اندیشان و نوجوانان بر می آید.
این درست است که جنبش سبز رهبر آنچنانی ندارد اما همین رهبری جمعی وناشناخته را نباید به دست چند نوجوان پای کامپیوتر نشین سپرد و راههای احساسی وگاه مسخره ای برای پیروزی انتخاب کرد.
این را هر بچه دبستانی می داند که در روزهای متعلق به حکومت ، طرفدارانش به خیابان می ایندو آن را پر میکنند. هرچقدر هم که بگوییم اینها به زور آورده شده اند یا چیز هایی مشابه اشتباه کرده ایم. هر حکومتی طرفدارانی دارد که بخصوص در پایتخت ، میتوانند نمود بیشتری داشته باشند.
ضمن اینکه با راهپیمایی ارام و چند ساعته وپراکنده و بدون بازتاب آنچنانی نمیتوان امید خاصی برای ایجاد تغییر خاصی داشت.
یکی از مشکلات جنبش سبز در مرحله کنونی نداشتن حامی قدرتمند وموثری در داخل کشور است. موسوی وکروبی هنوز تکلیف خود را با حاکمیت وحکومت روشن نکرده اند و تنها سنگهایشان را با دولت واکنده اند. دیگرانی هم که وجود ندارند.در خارج از کشور هم بیشتر از آنکه وحدت باشد اختلاف موج می زند.
یکی دیگر از مشکلات وضعفهای عمده جنبش ، نداشتن یک شبکه ماهواره ای تصویری است. شبکه ای که به راحتی میتواند توسط تعداد بیشماری از سیاسیون وروزنامه نگارانی که به خارج از کشور رفته اند اداره شود. این مهمترین نقطه ضعف جنبش است
و...
وقتی پیشنهاد شد که برای شرکت در جشن سده و نیز بازدید از شهر یزد به آن شهر سفر کنم ، منتظر اعلام برنامه امتحان هایم شدم ووقتی دیدم مشکلی نیست به هراه یکی دیگر از دوستان ثبت نام کردیم. در روز آخر یکی دیگر از دوستان نزدیک هم به جمع ما شهرستانی ها اضافه شد وچهار نفری به سمت تهران حرکت کردیم. شب سوار قطار شدیم وصبح خیلی زود به یزد رسیدیم. تازه تمامی افراد گروه را دیدیم. گروه خوب وجذابی به نظر می رسید غیر از دو نفر همگی جوان وزیر سی و دو سه سال سن داشتند. صبح را به گردش در بافت قدیمی یزد گذراندیم و عصر هم قسمت دیگری از این بافت زیبا را مشاهده کردی. خانه لاری ها ، موزه اب ، بقعه دوازده امام، باغ دولت اباد ، زندان اسکندر ، تکیه امیرچخماق، خانه کلاه دوز ها، مسجد جامع و یکی دو نقطه دیگر از دیدنیهای روز اول بود. ویژگی این گروه این بود که راهنمای محلی داشت واین راهنما کاملا اشنا به مکانهای تاریخی یزد بود. روز دوم به سفر خارج شهر رفتیم. ابتدا به قلعه وکاروانسرای خرانق و سپس به زیارتگاه پیر سبز و پیر هریشت رفتیم. در زیارتگاه پیر سبز یا چک چک بود که فهمیدیم راهنمای ما خودش زرتشتی هست و برای همه ما افراد گروه دعای تندرستی به نام تکت تک ما خواند.
عصر هم به میبد رفتیم و در کاروانسرای قدیمی میبد ناهار مفصلی خوردیم واز موزه زیلو وگلیم ، یخدان قدیمی ، برج کبوتر خانه ، کارگاه سفال سازی هم دیدن کردیم وشب به یزد برگشتیم. از حمام خان که اکنون چایخانه شده دیدن کردیم به صرف هم چای وهم بستنی...
روز سوم ابتدا به اتشگاه زرتشتی ها رفتیم وسپس به دخمه که محل سپردن اجساد زرتشتیان بود سر زدیم.
ظهر در یک رستوران سنتی غذاهای محلی خوردیم و عصر به روستای چم برای جشن سده عازم شدیم. جشنی که با برافروختن اتش بسیار بزرگی به پایان یافت والبته در انتهای مراسم کمی شعار وسرودهای ملی واعتراضی هم خوانده شود. شب از یزد به تهران حرکت کردیم وصبح زود به تهران رسیدیم.
چند نکته: آن قدر که ما جاهای دیدنی یزد واطراف را دیدیم هیچ توری در این چند روز ندید.
اعضای گروه همه تحصیلکرده و با شخصیت وباظرفیت بودند. حتی یک مورد ناراحتی وبرخورد بین اعضا به وجود نیامد.
بعد از بازگشت وپرس وجو در سایت دوستان همراه به این نتیجه رسیدم که بسیاری از این دوستان خودشام یا تور لیدر بودند یا گروه طبیعت گردی دارند و.. که البته چندان بروز نداده بودند که جای تعجب داشت.
آخرین نکته قیمت ارزان وبازدهی فراوان این تور بود که من ودوستان را مصمم کرده برنامه سفر بعدی در بهار یا تابستان را نیز با همین گروه هماهنگ کنیم...
قصد داشتم در مرود گفته های کروبی در مورد به رسمیت شناختن احمدی نژاد چیزی بنویسم.اما با خواندن مقاله زیبای مسعود بهنود بهتر دیدم شما را به آن حوالت دهم که سخن از زبان من گفته است دقیقا...
اینجا بخوانیدش