هفته سختی که گذشت

این هفته ، هفته سختی بود. با بیماری آغاز شد وهمراه شد با مرخصی یک هفته ای همکارمان . چهارشنبه هم که تعطیل بود خورد به کشیک ما. خلاصه انقدر این هفته همه کارهایم عجله ای وتند تند شد که اصلا نفهمیدم چطور تمام شد. یکی از معدود هفته هایی بود که زود گذشت والبته سخت. اما به قول یکی از دوستان خیلی خوب است که هر چقدر هم که بیرون از خانه کار سخت ودشوار باشد،‌گرفتاری های تحصیلی وشغلی بسیار باشد اما وارد خانه که میشوی جایت امن وراحت است و آرامش برقرار. خدایا شکر...

البته چهارشنبه اگر کشیک نبودم میشد روز بسیار خوبی باشد چون بعضی دوستان همان صبح خبر دادند که به آبشاری می روند که من آخرین بار هفت سال پیش رفتم و هنوز دوربین خوبی نداشتم. حسرتش هم به دلیل ندیدن آبشار وهم به دلیل همراه نبودن با دوستان خاصی که در جمعه قبل همراه نبودند وچهارشنبه بودند فعلا بر دلم مانده است. تا خدا چه خواهد...