"خیالی نیست اگر دیروز
شقایق های دشت میهنم را
یک به یک چیدند
و سرخی را ستاندند
از کف این دشت پهناور ..
به قدری پهناور است این دشت
که گر سرخی ستانی سبز می روید ..
من اکنون سبز می بینم سراسر خاک میهن را !"
" نمیدانم از کیست"
تمام قد تعظیم میکنم و کلاه از سر بر میدارم. برای همه مردان وزنانی که سیزدهم آبان هشتاد وهشت را ماندگار کردند...
we always win the fight ... bang bang
هستمت چاق... ای ول... شاید منم اومدم دوباره با طنز و دلتنگی...